Ita ceterorum sententiis semotis relinquitur non mihi cum Torquato, sed virtuti cum voluptate certatio.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Nihilne te delectat umquam -video, quicum loquar-, te igitur, Torquate, ipsum per se nihil delectat? Confecta res esset. Duo Reges: constructio interrete.

Itaque hic ipse iam pridem est reiectus;

Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset. Et hanc quidem primam exigam a te operam, ut audias me quae a te dicta sunt refellentem. Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. Gerendus est mos, modo recte sentiat. Quid est enim aliud esse versutum? Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta.

Sed videbimus.: Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius.
Ita prorsus, inquam;: Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc?
Bork: Et ille ridens: Video, inquit, quid agas;
Bork: Est, ut dicis, inquit;

Quamquam ea verba, quibus instituto veterum utimur pro Latinis, ut ipsa philosophia, ut rhetorica, dialectica, grammatica, geometria, musica, quamquam Latine ea dici poterant, tamen, quoniam usu percepta sunt, nostra ducamus.

Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Quis negat? Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Praeteritis, inquit, gaudeo. Hosne igitur laudas et hanc eorum, inquam, sententiam sequi nos censes oportere? Summum a vobis bonum voluptas dicitur.

Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non
dicente te intellego;

Et quoniam haec deducuntur de corpore quid est cur non recte
pulchritudo etiam ipsa propter se expetenda ducatur?

Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta.
Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris.
Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit.
Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali.

Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere.
Illud non continuo, ut aeque incontentae.
Hic, qui utrumque probat, ambobus debuit uti, sicut facit re, neque tamen dividit verbis.
Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico.