Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Gloriosa ostentatio in constituendo summo bono. Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Non est igitur summum malum dolor.

Ut aliquid scire se gaudeant?
Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt.
Cave putes quicquam esse verius.
Ita cum ea volunt retinere, quae superiori sententiae conveniunt, in Aristonem incidunt;
Quae sequuntur igitur?

Haec non erant eius, qui innumerabilis mundos infinitasque
regiones, quarum nulla esset ora, nulla extremitas, mente
peragravisset.

Quod cum ita sit, perspicuum est omnis rectas res atque
laudabilis eo referri, ut cum voluptate vivatur.

Tantaque est vis talibus in studiis, ut eos etiam, qui sibi alios proposuerunt fines bonorum, quos utilitate aut voluptate dirigunt, tamen in rebus quaerendis explicandisque naturis aetates contenere videamus.

Non semper, inquam; Quod cum dixissent, ille contra. Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium.

Bork: Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse;
Bork: Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt.
Magna laus.: Bork
Bork: Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret.

Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet.
Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur;
Serpere anguiculos, nare anaticulas, evolare merulas, cornibus uti videmus boves, nepas aculeis.
Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur;

Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius? Duo Reges: constructio interrete. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Hoc tu nunc in illo probas. Sed ad bona praeterita redeamus. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Hoc non est positum in nostra actione. Quo modo autem philosophus loquitur? In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret. Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Suo genere perveniant ad extremum;