Quae cum essent dicta, discessimus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Collige omnia, quae soletis: Praesidium amicorum.

Bork

Et quidem illud ipsum non nimium probo et tantum patior, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis.

Bork

Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem;

Sed haec omittamus;

Consequatur summas voluptates non modo parvo, sed per me nihilo, si potest;

Negare non possum.

Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere?

Bork

Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti.

Sed nimis multa.

Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus?

Bork

Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto.

In homine autem summa omnis animi est et in animo rationis,
ex qua virtus est, quae rationis absolutio definitur, quam
etiam atque etiam explicandam putant.

Possumusne hic scire qualis sit, nisi contulerimus inter
nos, cum finem bonorum dixerimus, quid finis, quid etiam sit
ipsum bonum?

• Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt.
• Quod autem meum munus dicis non equidem recuso, sed te adiungo socium.
• Nunc de hominis summo bono quaeritur;
• Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas.

Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret. Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet. Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt. Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur. Duo Reges: constructio interrete.

Sed non alienum est, quo facilius vis verbi intellegatur, rationem huius verbi faciendi Zenonis exponere.

Quod quidem iam fit etiam in Academia.

Tu autem inter haec tantam multitudinem hominum interiectam non vides nec laetantium nec dolentium? Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere. Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus; Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis.

1. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -;
2. Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit.
3. Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur.
4. Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit?
5. Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere.
6. Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re;