Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Sed nimis multa. Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. Duo enim genera quae erant, fecit tria. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat.

Bork: Facit igitur Lucius noster prudenter, qui audire de summo bono potissimum velit;
Bork: Quis tibi ergo istud dabit praeter Pyrrhonem, Aristonem eorumve similes, quos tu non probas?
Bork: Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae.
Bork: Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio.

Tuo vero id quidem, inquam, arbitratu.
Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum?
Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret.

Ut in voluptate sit, qui epuletur, in dolore, qui torqueatur.

Duo Reges: constructio interrete.

Sed vobis voluptatum perceptarum recordatio vitam beatam facit, et quidem corpore perceptarum. Quae cum essent dicta, discessimus. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Qui autem diffidet perpetuitati bonorum suorum, timeat necesse est, ne aliquando amissis illis sit miser. Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet. Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur.

Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Si id dicis, vicimus. Vadem te ad mortem tyranno dabis pro amico, ut Pythagoreus ille Siculo fecit tyranno? Quod autem ratione actum est, id officium appellamus. Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis; Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba.

Quae mihi ipsi, qui volo et esse et haberi gratus, grata non
essent, nisi eum perspicerem mea causa mihi amicum fuisse,
non sua, nisi hoc dicis sua, quod interest omnium recte
facere.

Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata
mihi videtur esse inanitas ista verborum.

Ita fit ut, quanta differentia est in principiis naturalibus, tanta sit in finibus bonorum malorumque dissimilitudo.
Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus?
Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum.
Tum Triarius: Posthac quidem, inquit, audacius.
Amicitiam autem adhibendam esse censent, quia sit ex eo genere, quae prosunt.
Est autem a te semper dictum nec gaudere quemquam nisi propter corpus nec dolere.