Progredientibus autem aetatibus sensim tardeve potius quasi nosmet ipsos cognoscimus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum. Duo Reges: constructio interrete. Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit? Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Ergo in utroque exercebantur, eaque disciplina effecit tantam illorum utroque in genere dicendi copiam. Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter. Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est? Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat.

Quis enim redargueret?: Ego vero isti, inquam, permitto.
Sed haec omittamus;: Idemne, quod iucunde?
Bork: Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti.
Ille incendat?: An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia?
Nihilo magis.: Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset.
At certe gravius.: [redacted]tilio Rufo, cum is rem ad amicos ita deferret, se esse heredem Q.

Nihil enim est aliud, quam ob rem mihi percipi nihil posse
videatur, nisi quod percipiendi vis ita definitur a Stoicis,
ut negent quicquam posse percipi nisi tale verum, quale
falsum esse non possit.

Nam haec ipsa mihi erunt in promptu, quae modo audivi, nec
ante aggrediar, quam te ab istis, quos dicis, instructum
videro.

Sed potestne rerum maior esse dissensio? Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum. Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam.

Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es?
Erit enim instructus ad mortem contemnendam, ad exilium, ad ipsum etiam dolorem.
Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur?
Nam de summo mox, ut dixi, videbimus et ad id explicandum disputationem omnem conferemus.

Cum praesertim illa perdiscere ludus esset.

At hoc in eo M. Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus? Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Hic nihil fuit, quod quaereremus. Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es? Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis.

Iam doloris medicamenta illa Epicurea tamquam de narthecio proment: Si gravis, brevis;
Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit.

Habebat tamen rationem valitudinis: utebatur iis exercitationibus, ut ad cenam et sitiens et esuriens veniret, eo cibo, qui et suavissimus esset et idem facillimus ad concoquendum, vino et ad voluptatem et ne noceret.