Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. At ego quem huic anteponam non audeo dicere; Non est igitur voluptas bonum. Duo Reges: constructio interrete. Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere? Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur.

Quam ob rem dissentientium inter se reprehensiones non sunt
vituperandae, maledicta, contumeliae, tum iracundiae,
contentiones concertationesque in disputando pertinaces
indignae philosophia mihi videri solent.

Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus
amicitiis praesidii.

1. An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse?
2. Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum?

Ut, inquit, in fidibus pluribus, nisi nulla earum non ita contenta nervis sit, ut concentum servare possit, omnes aeque incontentae sint, sic peccata, quia discrepant, aeque discrepant;

Ac ne plura complectar-sunt enim innumerabilia-, bene laudata virtus voluptatis aditus intercludat necesse est. Ita similis erit ei finis boni, atque antea fuerat, neque idem tamen; Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Si enim ad populum me vocas, eum. Cur id non ita fit?

Itaque hic ipse iam pridem est reiectus;

In quo etsi est magnus, tamen nova pleraque et perpauca de moribus. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando;

• Ne discipulum abducam, times.
• Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae?
• Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias?
• Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere.
• Sed tamen est aliquid, quod nobis non liceat, liceat illis.

Quid me istud rogas?

Easdemne res?

Sed fortuna fortis;

Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit?

Haec dicuntur fortasse ieiunius;

Quod enim ne vivus quidem, inquit, diutius sentire poterat, quam dum fruebatur, quo modo id potuit mortuo permanere?

Bork

Ego, quam ille praeponendam et magis eligendam, beatiorem hanc appello nec ullo minimo momento plus ei vitae tribuo quam Stoici.

Eam stabilem appellas.

Quae sequuntur igitur?

Peccata paria.

Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum.

Qui convenit?

Negat enim summo bono afferre incrementum diem.