Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Et hercule-fatendum est enim, quod sentio -mirabilis est apud illos contextus rerum. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Duo Reges: constructio interrete. Memini vero, inquam; Quis Aristidem non mortuum diligit?

Nam et a te perfici istam disputationem volo, nec tua mihi oratio longa videri potest.
Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt;
Ita cum ea volunt retinere, quae superiori sententiae conveniunt, in Aristonem incidunt;

Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia.

Deque his rebus satis multa in nostris de re publica libris
sunt dicta a Laelio.

Bork: Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.
Avaritiamne minuis?: Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali.
Non semper, inquam;: Itaque e contrario moderati aequabilesque habitus, affectiones ususque corporis apti esse ad naturam videntur.
Bork: Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec.

Quos nisi redarguimus, omnis virtus, omne decus, omnis vera laus deserenda est.

An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Sed vobis voluptatum perceptarum recordatio vitam beatam facit, et quidem corpore perceptarum. Et si turpitudinem fugimus in statu et motu corporis, quid est cur pulchritudinem non sequamur? Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus. Gerendus est mos, modo recte sentiat. Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt.

Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere.
Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis.
Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit.
Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas?
Beatum, inquit.

Ita similis erit ei finis boni, atque antea fuerat, neque idem tamen; Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse. Erat enim Polemonis. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Sed finge non solum callidum eum, qui aliquid improbe faciat, verum etiam praepotentem, ut M. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem;