Et nemo nimium beatus est;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Ut scias me intellegere, primum idem esse dico voluptatem, quod ille don. Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus. Duo Reges: constructio interrete. Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio.

Perfecto enim et concluso neque virtutibus neque amicitiis
usquam locum esse, si ad voluptatem omnia referantur, nihil
praeterea est magnopere dicendum.

Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem,
scribebamus haec.

Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es? Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Octavio fuit, cum illam severitatem in eo filio adhibuit, quem in adoptionem D. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. In eo enim positum est id, quod dicimus esse expetendum. Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum. At iam decimum annum in spelunca iacet.

Zenonis est, inquam, hoc Stoici.

Utilitatis causa amicitia est quaesita. Et adhuc quidem ita nobis progresso ratio est, ut ea duceretur omnis a prima commendatione naturae. Que Manilium, ab iisque M. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Sin ea non neglegemus neque tamen ad finem summi boni referemus, non multum ab Erilli levitate aberrabimus. Utilitatis causa amicitia est quaesita.

Bork: Beatus sibi videtur esse moriens.
Sumenda potius quam expetenda.: Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus;
Moriatur, inquit.: Ubi ut eam caperet aut quando?
Memini vero, inquam;: [redacted]tilio Rufo, cum is rem ad amicos ita deferret, se esse heredem Q.

Qui si ea, quae dicit, ita sentiret, ut verba significant, quid inter eum et vel Pyrrhonem vel Aristonem interesset?

Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt.
Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit?
Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt.
Et ais, si una littera commota sit, fore tota ut labet disciplina.

In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam?
Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit?
Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae.
Erat enim res aperta.