Simus igitur contenti his.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Idem fecisset Epicurus, si sententiam hanc, quae nunc Hieronymi est, coniunxisset cum Aristippi vetere sententia. Rem unam praeclarissimam omnium maximeque laudandam, penitus viderent, quonam gaudio complerentur, cum tantopere eius adumbrata opinione laetentur? Luxuriam non reprehendit, modo sit vacua infinita cupiditate et timore. Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Duo Reges: constructio interrete. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur. Nunc agendum est subtilius.

Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate. Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter. At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset. Praeteritis, inquit, gaudeo. Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt. Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret.

Paria sunt igitur.: Cur post Tarentum ad Archytam?
Non semper, inquam;: Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat?

Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere.
Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur.
Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus.
Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis.

Sin autem est in ea, quod quidam volunt, nihil impedit hanc nostram comprehensionem summi boni.

Quod si ita est, sequitur id ipsum, quod te velle video,
omnes semper beatos esse sapientes.

Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus.

Ex quo illud efficitur, qui bene cenent omnis libenter cenare, qui libenter, non continuo bene.
Item de contrariis, a quibus ad genera formasque generum venerunt.
Ne tum quidem te respicies et cogitabis sibi quemque natum esse et suis voluptatibus?
Si enim non fuit eorum iudicii, nihilo magis hoc non addito illud est iudicatum-.
Dici enim nihil potest verius.
Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo.

Nec hoc ille non vidit, sed verborum magnificentia est et gloria delectatus. Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest. Quid me istud rogas? Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia; Quod quidem nobis non saepe contingit. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio?